Хязгааргүй уудамд бид аялнам. Хэмжээлшгүй сайхан хайранд бид нялхарнам. Бид энэ сайхан ертөнцөд бүхний эх ундарга болон уусахсан. Анд минь өр зүрх тань юуг хүсэж, хаашаа тэмүүлнэ вэ?
Хэзээ энэ хорвоо цэвэр ариухан болох бол
Хэзээ бид бүхнийг анх байгаагаар нь ойлгох бол
Бурхан амалсан ч бусдын юманд шунахгүй ээ би
Бүхий л орчлонгийн инээмсэглэгч цэцэг болон мөнхөд аниргүйхэн байхсан. . .
Хаяа орчлонгийн шуугиан, үл итгэлд сөхрөх юм
Хаяахан халин дүүлэх сэтгэлийн жигүүрээ чадан ядан нуух юм
Хэзээ орчлонгийн өмчлөх тоглоом нэгдлээр солигдох бол
Хэзээ хэзээ хэзээ
Хаана байна тэр хязгаарын чанадын жаргалан
Тэнгэрт асах түм буман одод
Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл
Итгэлд улалзах халуун дулаан илч
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа
Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам
Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод
Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм
Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад
Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам
Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад
Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ
Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий
Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий
Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь
Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам
No comments:
Post a Comment