Хязгааргүй уудамд бид аялнам. Хэмжээлшгүй сайхан хайранд бид нялхарнам. Бид энэ сайхан ертөнцөд бүхний эх ундарга болон уусахсан. Анд минь өр зүрх тань юуг хүсэж, хаашаа тэмүүлнэ вэ?
та чадна...
Бүх зүйл чинь бүтэхгүй мэт санагдаж, бүтэлгүй юм би хэмээн өөрийгөө бүү зэмлэ, аав шиг чинь нөмөртэй хайрт хайрхан чинь хүлээж байхад, дэмий гуниад ях вэ нутгийнхаа уул толгоддоо оч, сэтгэлээ уудал, сэрүүн дэнж дээрээс Би ирлээ хэмээн чадлаараа хашгир.
Янаг түүнийгээ яг одоо бүү үгүйлэн үгүйлэн гансар, ялдамхан ааль янагийн бал бурамд согтвол бүхнээ гээдэг учраас л орчлонд тэрээр олдсон ч ховор байдаг гэнэм олж барих гэж одооноос бүү санаарх даа. Сэтгэлдээ л хайрлан шүт.
Жаргал хэмээгч нь сэтгэлд түгэн түгнэ, зовлон хэмээгч нь хоосон өнгөрөх цаг хугацаанаас эхлэлтэй.
Сайхан дурсамжаа үр мэт нандигнан сэтгэлийн цэцэрлэгтээ мөнхөд ургуулаарай, сайхан сайхан чи өөрөө хамгаас сайхан нь учраас сайхан бүхэн чиний л гүнд нойрсож байна.
Та түүнийгээ сэрээх аваас та өөртэй сэтгэл бардам байх л болно,
Танд үнэндээ юм бүхэн байна тэр юм бүхэн бол Та өөрөө юм шүү дээ, өглөө бүр өмнө тань хувь заяа тань бүхнээ бэлдсэн байдаг одоо та алхах л үлдлээ өөртөө итгэ та чадна...
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Тэнгэрт асах түм буман одод
Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл
Итгэлд улалзах халуун дулаан илч
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа
Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам
Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод
Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм
Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад
Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам
Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад
Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ
Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий
Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий
Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь
Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам
No comments:
Post a Comment