агуу том өнөр бүл

Эрт урьдын цагт нэгэн агуу том өнөр бүл маш сайхан аз жаргалтай амьдардаг байжээ. Энэ айлын бүх гишүүд өөр өөрт ноогдсон ажлаа хийсээр олон ч жилийн нүүрийг үзжээ. Бүгд л дор бүхнээ өөр өөрсдийн зам мөрөөрөө жаргал зовлонгоо хэлэлцэн бие биедээ нэмэр хандив болон аж төрсөөр л байлаа.

Нэгэн удаа тэдний ертөнцөд өмнө нь хэзээ ч тохиолдож байгаагүй сонин жигтэй үйл явдал боллоо гэнэ. Жирийн нэгэн нартай өдөр гэнэт тэдний тэнгэр гэнэт бүрхэж, агаараар гачигдан давчдан, бүх зам салаа, сувгуудыг цагаан том том чулуунууд хааж орхижээ. Олон ч амьтад тэр нэгэн хачин зүйлд нэрвэгдсэн юм байж ээ.

Харин дуулгавартай зарим нэг нь хөгшдийнхөө үгэнд орж хоолоо базааж аваад нутгийнхаа гүн рүү нүүдэллэжээ. Тэд амин зуулгаа эвтэй найртай зарцүүлан, энэ хугацаанд их олон зүйлийг хийсэн байлаа.

Харин зарим нэгэн залуучууд гадаа дэндүү гоё байна, үнэр анхилга гайхалтай би гадаад ертөнц рүү одлоо, энэ хөгшид зөнж хэмээн хэсэг залуусыг дагуулан явсан юм. Аан харин үлдсэн хэд нь тэднийхээ үгнээс зөрөхийг хүссэнгүй, зөвхөн тэдэнд найдан итгэж тохиромжтой цагийг зарлах биз хэмээн итгэл найдвартайгаар хүлээсээр л байлаа. Мөн ч их удаан хүлээж билээ. Нэг өдөр усан давалгаа хүчирхэг сүр хүчээ гайхуулан ирж тэр том том цагаан шулуунуудыг хуу хаман одсон юмдаг.

Хөгшид болоогүй жаахан хүлээ гээд л байлаа. Тэгээд нэг өдөр бид хамтдаа гадаад ертөнцөд зочиллоо. Бидний өмнө ч үзэж сонсож мэдэрч байгаагүйгээр орчин тойрон маань үзэсгэлэн төгөлдөр болсон ч юм шиг. Бид аясын салхинд туугдан шинэ шинэ олдвор нөөцүүдийг нээн нутгийн гүн рүүгээ зөөж эхэллээ. Гэтэл нэг олдворын дунд манай хэдэн түрүүлж гарсан хэсэг нөхөд хөдөлгөөнгүй царцан хөшсөн байсныг бид дуулгаваргүйчүүдийн хөндий хэмээн нэрлэн тэр зүг рүү зүглэхээ больсон юм.

одоо бид овоо амттаны нөөцтэй болсон хэдий ч түүнийг арвижуулахын тулд бас тариалж сурч байгаа. Гэтэл зарим маань насаараа идээд сууж байх юм шиг тэр цагаан чулуунуудаас холдохоо байж бүр амьнаасаа илүү хайрлан байнга хэрэглээд л, хоорондоо бүр булаацалдаад л байгаа.

харин бидний хэдэн нөхөд тэр гэнэт ирсэн цагаан чулуутай их болгоомжтой харьцаж байгаа. Мөн ч удаан бидний эргэн тойрон, байгаль орчин тансаг юм шиг хэрнээ тааламжгүйхэн байж билээ.
Ээ Бурхан минь, дахиж ийм гэнэтийн цагаан чулуунууд бага л буугаасай.


...Тиймээ, энэ бол хүмүүс бид буян хийж байна хэмээн мунхаглан бяцхан шоргоолжнуудын үүрийг элсэн чихрээр дарсан нь тэр байжээ.