
Өндөр байшин халхлахгүй, уудам тэнгэрийг харж болох тийм хэсэгхэн чөлөөнд би очиж зогслоо. Зүрхээ даран, амьсгаагаа намсган би хэсэгхэн хугацаанд зогслоо. Дээш өлийн ширтэн, өлмий дээрээ зогсон өндрийн өндөр рүү тэмүүлэн зогсож байна. Тиймээ, би хэн нэгэнд ямар их хайртайгаа, тэгээд энд тэмүүлэл дүүрэн зогсож байгаадаа дэгэлзсэн сэтгэлээ барьж дийлэлгүй уйлсаар л байлаа. Хамар шархирам халуун нулимс хацрыг минь даган уруудна. Хаана байгаа, хэзээ таарахаа үл мэдэх би цурхиран уйлсаар л байна. Үнэндээ энэ үед халуун хайрандаа шатан, харамлан харамлан чамайг үгүйлэн уйлж байсан юм.Би чамайгаа маш их санаж байна. Яагаад би чамд ингэтлээ дурласнаа асуухгүй, зүгээр л чи минь байгаа нь хангалттай. Гэхдээ хэн нэгэн чамайг хэтэрхий их хайрлаад байгааг чи минь мэдэж байгаа болов уу.
Алсад бүр алсад дээр бүр дээдийн дээдэд нэгэн од инээмсэглэн анивчина. Цацрах туяа нь холын холд жигдхэн цохилох зүрх шиг булгилж байсан учир би чамайгаа зүрхэн од, цэцгэн од хэмээн нэрлэлээ.Тэгээд чамайг харж болох энэ хэсэгхэн орон зайнд оддын өндөрлөгийг байгуулахаар өөртэй ам авлаа.
...Цагаан гантиган дотроосоо гэрэлтэх шатууд аажим аажимаар дээшилсээр л, жижигхэн өндөрлөгт авчирахад хотын гэрэл шидэт түм буман гэрэлт цох шиг анивчин, томоос том бадамлянхуа суурит мөнхийн гал өндрийн өндөрт нисэн дүүлэх мэт очисоо улалзуулан, хос хосоороо хөгжилдэх залуус, хөгшид хэн бүхний алхаа хөнгөн, нүд гэрэлтэй.өндөрлөг дэх цагаан байшинд томоос том дуран авай суулгажээ. энгийн нүдээр ч, дурангаар ч хязгааргүй одот ертөнцийг харах ая тухтай энэ орчинд хүмүүс ирэх дуртай болоод олон жил болжээ. орой бүр эндээс, энэ өндөрлөгөөс энхрий хайртыгаа, хайрын халуун дулаан үгсээ бие биендээ хэлэх хүмүүсийн цуваа хөвөрвөөр л.
Тиймээ, хайрын од минь. Миний зүрхэн од, цэцгэн од минь дээ.. Баярлалаа.
No comments:
Post a Comment