Гэрлэн оч

Цэв цэнхэр тэнгис, тув тунгалаг агаар 
Хоёр хязгааргүйн дунд хөвөх хүмүүний амьдрал
Алтран гялалзах гэгээн гэрлэн урсгал 
Амин зүрхийг минь олж тусаа юу...


. . .

Хүүхдийн инээд -шувуудын жиргээ
Шиврэн орох бороон дусал
Алсын уулс -холын бараа
Амрагаа эрэх нууцхан оршихуй...

. . .

Цаг хугацааны хуйлрал шүүдрийн дуслыг илбэхүйд
Цагаахан  Бурхан минь та Гэрэлд хувилан амиа нууна уу
Нуугдсан гэрэл илч минь чи итгэл болон зүрхэнд цохилохуйд
Хов хоосон өөрөө бүхий л  оршнолд илрэн илэрнэ үү...

Аяа юутай сайхан орон зайн урсгал
Аяа ямар тансагхан гэрлийн оч вэ...





No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй

Тэнгэрт асах түм буман одод

Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл

Итгэлд улалзах халуун дулаан илч

Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй


Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа

Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам

Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод

Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм


Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад

Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам

Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад

Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ


Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий

Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий

Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь

Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам