Цагын эрхээр

Ай амьдрал минь чамд баярлалаа.
Өчүүхэн намайг гололгүй өдий хүртэл үржил шимээрээ  тэтгэж урам хайрлаж байсанд баярлалаа.

Хүмүүс амьдрал хэмээх их тулаанд хэрхэн тэмцдэг юм бол.

. . . Бид арай л эрт бууж өгөөд байгаа юм биш биз. Эсвэл бүр хэтэрхий их шунан дурлаад өөрт оногдоогүй  цагийг эзэмшээд хэн ч биш яваад байгаа юм биш биз.

Бид үнэндээ нэг л одно.

Өглөө  өдөрт уусна, шөнө үүрт шингэнэ. Цагийг хэн ч захирч чадахгүй.

Их л ядарч байна. Бүх зүйлээ орхиод үүргэвч үүрээд аялахсан.

Эргэж ирэхгүйгээр нэг л өдөр явдаг урсдаг шат бүх бодьгалийг хүлээдэг болохоор ямарч байсан жаахан хүчээ гамнаад амьдралд ухамартайгаар тэмцье дээ.

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй

Тэнгэрт асах түм буман одод

Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл

Итгэлд улалзах халуун дулаан илч

Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй


Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа

Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам

Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод

Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм


Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад

Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам

Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад

Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ


Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий

Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий

Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь

Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам