Өнгөрсөн мөч бүхнийг хэн ч хэзээ ч эргүүлэн авчирч чадахгүй тул өнөөдрөөрөө өөдрөг амьдрахыг хичээн зүтгэгч нь жинхэнэ ухаантан аж. Гэсэн хэдий ч хүмүүн бид өөрийн биш өрөөлийн юм бүхнийг юунд эзэмдэхийг мөрөөддөг юм бол.
Жинхэнэ аз жаргал гэж юу юм бол, бидний одоогийн оршнол амьдрал , ертөнцийг үзэх үзэл үү, эсвэл гарт үл баригдах, тэвэрт үл багтах баригдашгүй бүхэн маань юм болов уу,
ер нь юу ч бодох завгүй зүгээр л хөдөлмөрлөөд нэг хэсэг үзье, хэрэв энэ миний зам биш бол яадаг юм би зөвхөн өөрийнхөөрөө л энэ насаа элээе би...
Хязгааргүй уудамд бид аялнам. Хэмжээлшгүй сайхан хайранд бид нялхарнам. Бид энэ сайхан ертөнцөд бүхний эх ундарга болон уусахсан. Анд минь өр зүрх тань юуг хүсэж, хаашаа тэмүүлнэ вэ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Тэнгэрт асах түм буман одод
Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл
Итгэлд улалзах халуун дулаан илч
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа
Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам
Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод
Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм
Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад
Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам
Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад
Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ
Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий
Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий
Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь
Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам
No comments:
Post a Comment