хязгааргүй уудам тэнгэрийн орон зайгаар аялал аялахдаа бид
хамдтаа буусан тавилантайгаа юунд дандаа тэрсэлдэг юм бол
хэмжээлшгүй хайрын сарнайн бутыг мөнхөд арчлах мөртлөө
хэн хүнийг юунд хүсэмжлэн бэдэрдэг юм бол
орчлонгийн бодгаль бүгд оногдсон замаараа мөлхөх эс бөгөөс нисэх ахуйд
одот тэнгэрийн уудамд шунан дурласан бид тэчьяадан адгах нь гачлантай
оосор бүчгүй замбуулингийн олноос онцгой нэгэн гэдгээ мэдсээр атал
олзонд дурлах адгуус адил сандран тэвдэх нь юуных вэ
харууслын мянган цэцэгс шүхэрлэн буусаар л байх юм гэж үү
хамаж аваад түүний үрийг бид арчлан ургуулахуйяа
хамгаас онцгой диваажингийн төгөл болон цэцэглэн
ханатлаа тэндээс бид баяр жаргалангийн эхийг нээе юү
амьсгал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод
аяа хүмүүн бид ухаарлын тарнийг хүлхэж баймаараа
ариуслын дээд нандин мөрөөдлөөрөө жигүүрлэн жигүүрлэн
алсын алсад мөнхөд зорчму хамдтаа.
Хязгааргүй уудамд бид аялнам. Хэмжээлшгүй сайхан хайранд бид нялхарнам. Бид энэ сайхан ертөнцөд бүхний эх ундарга болон уусахсан. Анд минь өр зүрх тань юуг хүсэж, хаашаа тэмүүлнэ вэ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Тэнгэрт асах түм буман одод
Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл
Итгэлд улалзах халуун дулаан илч
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа
Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам
Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод
Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм
Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад
Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам
Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад
Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ
Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий
Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий
Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь
Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам
No comments:
Post a Comment