Хязгааргүй уудамд бид аялнам. Хэмжээлшгүй сайхан хайранд бид нялхарнам. Бид энэ сайхан ертөнцөд бүхний эх ундарга болон уусахсан. Анд минь өр зүрх тань юуг хүсэж, хаашаа тэмүүлнэ вэ?
..Өндөр уулын бяцхан горхи урсаж байлаа гэж бодьё
Үүн лугаа хүн бүхэн урдаа тааралдсан саадын мөн чанарт бус харин зөвхөн чанадын чанадад буй зорилго руугаа тэмүүлэн өөрөө өөрийгөө даван туулах юмсан. Хүн хэн бүр зөвхөн өөрийн мөн чанар, өөрт нь байх хязгааргүй боломжоо ашиглан амжилттай, одтой байх боломжтой.
Хэмжээлшгүй зах хязгааргүй далайн мөн чанар нь түүнийг бүрдүүлж буй ус, усны дусал бүрээс эхтэй, тэд бие биендээ харилцан хамааралтайн адил нийгмийн эд эс болсон хүн нэг бүрийн үзэл бодол, үйл хөдлөл, хандлага энэ бүхэн ирээдүйн чигийг заадаг болов уу.Иймд анд минь энэ монголын нийгэм ийм байна, тийм байна гэж хэлэх амархан. Харин үүний оронд өдөр асч байгаа гэрлийг унтраая, сул асгарч байгаа усыг хаая, эх хэлээрээ ярьж, биднээс алслан одож буй цаг хугацааг үр дүнтэй өнгөрүүлэхийн тулд өөрөө өөртэйгээр ухамсартайгаар тэмцье хэмээн уриалж байнаа анд минь
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Тэнгэрт асах түм буман одод
Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл
Итгэлд улалзах халуун дулаан илч
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа
Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам
Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод
Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм
Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад
Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам
Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад
Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ
Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий
Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий
Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь
Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам
No comments:
Post a Comment