Аяа цас минь чамайг хайлан одоход хэн нэг нь үгүйлэв үү?
Аяа бороон дуслууд минь та нарыг бөмбөрөн буухад хэн нэг нь хайв уу?
Аяа бороон дуслууд минь та нарыг бөмбөрөн буухад хэн нэг нь хайв уу?
Халуун зунаар ч, хайруу өвлөөр ч ирсээр л ирсээр л байдаг чиний энэ ариухан хайранд хүмүүн бид талархан таларханам.
Аялгуу, бөмбөрийн дэлдэх чимээ энэ орчлонгийн тоглолт.
Алгуурхнаар хөвөн хөвсөөр будран буух цасны аялгуу өр зүрхэнд минь эгшиглэнэм. Цас, бороо өр зүрхэнд минь ээлжлэн орсоор л.
. . . Цав цагаахан цасан дундаас үнэндээ хүмүүн бид юуг эрнэ вэ?
Жихүүн өвлийн хүйтэн жаварт хацраа хайруулан хайруулан чамайгаа би хэр удаан хүлээхсэн бол. Задгай галын илч дулаан, зад аван тас тас хийн ноцох моддын чарлаан, уур савсуулан илчээ түгээнэ.
Эвий даарсан амьдрал минь гэсэн дулаацахдаа илчээр тань ижийнхээ халуун хайрыг үгүйлэн санах нь юуных вэ. Таны минь халуун дулаан хайр тэврэн авч энхрийлнэ.
Хацрыг минь даган нулимс урсана. Харин өр зүрхэнд минь бороо асгаран орж, зүрх минь шимшрэн уйлна.
Одоо л, яг одоо л би хэн нэгнийг юутай их үгүйлнэ вэ?
Одоо л, яг одоо л би хэн нэгнийг юутай их үгүйлнэ вэ?
гадаа цонхны цаана цас бударсаар л . . .
No comments:
Post a Comment