Янагын халуун урин танхил ч
хураагдах үйлийн үр цэв хүйтэн цэвдэг аж
Аяа юутай их энхрийлэл, энэлэн бэ
Хань нөхөр бат түшигтэй ч
Харамлан догширхоороо араатнаас ялгаа юун
Аяа юутай урт амьдралын нугачаа вэ
Мянга мянган жил хүмүүн бид юуг хайнам бэ
Орчлонгийн төвд аниргүйхэн суугаад
Одоо эндээс амгаланг эрье
Үзээгүй хийгээгүй зүйл үлдээгүй тул
Үйлийн хорвоог жаргаланд урвуулья
Догшид бурхад анхнаасаа догшин байгаагүй юм шүү
Доромжлуулж гомдсоныг тайтгаруулж эвлүүлэх гэж
Өөрийн зүсээ өнгө будгаар өөрчлөн хувиргаад
Өнийн хорвоод очир барин мөнхрөө юу
Аяа амьдралын эхлэл бөгөөд төгсгөл үгүй аж
Аяа хайр, хар нэгэн амьтай аж
Миниймхэрэн өмчлөх хэрэг юун
Мөнхөд бид өөрсдийн аялалаа үргэлжлүүлсээр иржээ
Бид аялсаар. . .
Сайншанд. Дорноговь
2018-09-06 08:28
Хязгааргүй уудамд бид аялнам. Хэмжээлшгүй сайхан хайранд бид нялхарнам. Бид энэ сайхан ертөнцөд бүхний эх ундарга болон уусахсан. Анд минь өр зүрх тань юуг хүсэж, хаашаа тэмүүлнэ вэ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Тэнгэрт асах түм буман одод
Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл
Итгэлд улалзах халуун дулаан илч
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа
Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам
Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод
Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм
Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад
Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам
Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад
Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ
Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий
Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий
Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь
Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам
No comments:
Post a Comment