Сайхан сэтгэлтэй нэгний гарт очвол үлгэр мэт сайхан бүхэн амилдаг юм.
Харин саваагүй нэгний гарт орвол дэмий сараачсан цаас маань хогийн саванд базагдан хаягддаг.
Гэхдээ л би цаасан дээгүүр гүйх, нисэх дуртай. Миний хамгийн аз жаргалтай мөч бол бяцхан булцгархан гарын илчэнд дулаацах тэр агшин. Тэр үед би баяр бясгаланд умбаж, дэгдээхэй шиг дэгдэн гүйж, эрвээхэй шиг эргэлдэн нисдэг юм.
Нэг л өдрийн дотор би цас бас бороо болон орж, шүүдэр болон дэгдэн мөрөөдлийн орон руу хөөрдөг юм.
.... хачин жигтэй, дэндүү дэгжин цасан дээгүүр би гүйж байна. Анх би тэнгэрээс зарлиг буулгададаг тэр л чиглэлд нисдэг байхдаа үлгэрийн мэт эмх цэгцтэй хичээнгүйн ертөнцөд амьдарч байсан юм.
Харин өнөөдөр лимбэний эсвэл төгөлдөр хуурын даруул дээгүүр гүйх адил нисэн дүүлдэг шидтэн болжээ би.
тэгээд л орчлон дээрх цаг хугацаа, орон зайд үл тээртэн бодлын хөлгөөрөө нисэн дүүлж, хязгааргүй бүхнийг бяцхан зүрх сэтгэлээрээ дамжуулан бичдэг болохоороо үзэг бид чинь үнэндээ ямар их аз жаргал, баяр баясгаланд умбаж байдгийг мэддэг ч болоосой.
Хэзээ нэгэн цагт ҮЗЭГ хэрэглэхээ больчихвол яах бол...?
гэхдээ л яг одоо, яг одоо цагтаа л би хайртай. Энэ биеэ барагдтал, эзэн таныхаа үнэнч зарц чинь, хайртай анд чинь болсондоо баяртай байдаг юм шүү.
Би бол дэгжин хөөрхөн үзэг байна. Хүмүүсээ би та нартаа хайртай...
No comments:
Post a Comment