Хязгааргүй уудамд бид аялнам. Хэмжээлшгүй сайхан хайранд бид нялхарнам. Бид энэ сайхан ертөнцөд бүхний эх ундарга болон уусахсан. Анд минь өр зүрх тань юуг хүсэж, хаашаа тэмүүлнэ вэ?
Алдаанаас бүү ай
Анд минь чиний амьдралд алдах үе байсан уу. Надад алдаж эндэх явдал бишгүй л тохиолдож байлаа. Үнэндээ алдах вий эндэх вий гэж хэтэрхий их болгоомжлон, өөртэй итгэх итгэл дутсанаас л алдаа нэрээр агуу туршлага ирдэг юм байна даа. Одоо энэ цаг мөчөөс хойш би алдсан ч бай хамаагүй урагшлах болно, зүтгэх болно.
Хаяа хүний амьдралд ухрах үе байхад, хаяа урагш зүтгэхээс өөр гарцгүй үе ч тохиолддог шүү дээ. Маш их эрчтэй ус уруудаж байлаа гэж бодьё. Тэрээр ямар нэгэн саадтай тулгарахдаа ая эвийг нь олоод тойроод ч бай хамаагүй аялалаа цааш нь үргэлжлүүлдэг шүү дээ. Үүн лугаа гагцхүү зорисон зорилго руугаа тэмүүлцгээе.
Цэцэг ч гэсэн гэрэл гэгээ өөд амьдрал өөд дээшээгээ ч доошоогоо ч хажуу тийшээгээ ч байдаг хүч чадлаараа тэмцэн тэвчээр заан тэнхээрч эцсийн зорилгоо биелүүлэн гоо сайхнаа ертөнцөд харамгүй түгээдэг. Юу ч горидолгүй ариун анхилга гоо сайхнаа өргөдөг.
Тиймээ хүмүүн бидэнд байгаль дэлхий, орчлон хорвоогийн эгэл бүхэн бүхнээ зориулж байгаа нь бидний агуу их хувь тавилан буй за.
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Тэнгэрт асах түм буман одод
Сэтгэлд бадамлах хязгааргүй жаргалын тэмүүлэл
Итгэлд улалзах халуун дулаан илч
Эх нутгаадаа гүйсэн мөнхийн аргамжаатай оршихуй
Аргалын утаа суунаглан суунаглан цогшихуй яа
Ардын дууны шуранхай уул талыг дамжин цуурайтнам
Асгарсан дусал бүхнээрээ амиа өргөдөг хорвоод
Аяа Монгол хүмүүн хэмээгдэх нь жаргалын дээд гэнэм
Хадган хөх Тэнгэр Та, эцгийн минь дүрд хувилаад
Хаашаа ч намайг очсон халамжлан энэрч байнам
Нутгийн минь хөх салхи нууцхан хүслээ дайгаад
Нэвширтэл орох борооноор нэрийг минь үглэн харанга дэлдэнэ
Зүрхний минь амар амгаланд ээжийн минь өргөсөн сүү бий
Зүүдний минь баяр жаргаланд зэргэлээн дундах хулангийн тоос бий
Талархалын тарни минь таньтай хамт бий эх нутаг минь
Таны төлөө би энд ирсэн юм, би монголынхоо төлөө шатнам
No comments:
Post a Comment